Velheppnuð kynning á EsoticoSalento

Það er nett spennufall hérna hjá fjölskyldunni eftir vel heppnaða kynningu á veisluþjónustunni okkar, EsoticoSalento, sl Laugardagskvöld. Við vorum svo heppin að fá inni hjá elskulegum eldri mönnum sem reka oggulítið leikhús í hjarta miðbænum. Það var mjög góð mæting, alveg framm úr björtustu vonum, og við gátum ekki betur séð en að ítalinn væri að fíla matinn í BOTN. Við fengum mikið hrós og einhver tengsl voru mynduð. Svo er bara að sjá hvað gerist... Stelpurnar stóðu sig eins og hetjur en Laufey Kristín var hægri hönd pabba síns við uppsetningu á matnum og fíneseringu.

Eins og gefur að skilja var þetta ekki síður kynning á Íslandi og veitingarstaðnum okkar þar en veisluþjónustunni hérna úti. Fólkið hérna er mjög forvitið um Ísland og það kæmi mér ekki á óvart þó einhverjir ættu eftir að ferðast heim á paradísareyjuna þótt síðar verði.

Nú Sunnudagurinn fór svo í að vaska upp og þrífa.. og á mánudagsmorgni fékk ég það staðfest frá lækninum okkar að Gerður Katrín væri komin með RAUÐU HUNDANA. Lán í óláni að doppurnar skyldu koma rétt eftir kynninguna en skvísan þarf að vera heima a.m.k. næstu 10 daga. Húrra fyrir því :-/

A presto, Halldóra


Gult belti í karate

Jæja, þá er janúar loksins á enda. Ég segi loksins vegna þess að þessi mánuður er búin að vera mjög kaldur og aftur kaldur. Ég er ekki búin að geta hreyft mig vegna kvefs en eftir þriðju heimsóknina til doksa í gær, fékk ég loksins lyf sem virðast vera að virka á mig Wink. Ég er nú samt lúmst ánægð með doksa að hafa ekki strax látið mig fá pensilín, alltílagi að reyna allt áður en það er notað.  Doksi var mjög hissa að sjá mig í þriðja skiptið og hallaði sér í makindum aftur í stólnum og spurði hvort það væri eitthvað annað að angra mig, hvort ég saknaði kannski fjölskyldunnar á Íslandi.... hann bætti við að ýmislegt þannig drægi mjög úr mætti ofnæmiskerfisins. Óvenjulegur heimilislæknir. Hann var ánægður þegar ég sagði honum að foreldrar mínir væru á leiðinni hingað til okkar, og sagðist skyldi skoða mig betur.

En þetta er nú ekki mál málanna. Stóra málið á þessu heimili er það að Laufey Kristín fékk gula beltið í Karate s.l. mánudag Smile. Það var rosalega flott sýning og Laufey stóð sig eins og hetja. Gerði allt 100%....Guð hvað ég var stollt af henni og við náttúrulega öll. Gerður Katrín sagði að systir sín hefði verið molto brava sem er mikið hól frá henni. Þetta var rosalega stór áfangi hjá skívsunni og hún var mjög hamingjusöm sem sjálfa sig.

Annars er allt gott að frétta, stelpunum gengur vel í skólanum og við Lalli erum á fullu að undibúa EsoticoSalento Catering. Það verður opnun/kynning 13 feb hjá manni sem sér um menningarviðburði hér í Lecce þannig að það verður nóg að gera hjá okkur næstu tvær vikurnar að skipuleggja það.

 Okkur er öllum farið að hlakka til að fá ömmu Gerði og afa Smára hingað út til okkar, ég þarf að fara að skoða hlaupaleiðir fyrir gamla. Hann er víst óstöðvandi þessa dagana, hleypur 25 km eins og ekkert sé. Við mamma sendum strákana bara ut að hlaupa og í ræktina á meðan við förum í bæjarferð :-) Er það ekki tilvalið??

Ástarkveðjur til ykkar allra....


Hundurinn

Það er nú meira hvað tíminn líður, alltíeinu eru jólin á næsta leyti. Ég verð að segja að mig hlakkar rosalega mikið til jólanna, þó svo við verðum ,,ein,, hérna úti yfir hátíðirnar. Þ.e.a.s. fjarri fjölskyldu og vinum, sem er auðvitað frekar sártErrm. En svona er þetta, með ónýta krónu er erfiðara um vik að skreppa á klakann. Við skulum bara vona að ástandið lagist sem fyrst. En þrátt fyrir að  vera fjarri ástvinum þá verðum við alls ekki ein. Ítalinn er í eðli sínu félagsvera og við erum nú þegar búin að fá tvö  heimboð yfir hátíðirnar.  Við komum bara heim á klakann næstu jól, það er hvort sem er svo stutt á milli jóla núorðiðWink

En nóg um það.

Ívikunni sem leið ákváðum við að fá okkur HUND!! Við fengum gefins fallega englis setter tík, 7 mánaða, sem hét Stella. Laufey var búin að grátbiðja okkur um hund í tvö ár og við ákváðum að láta undan.

Stella var yndisleg, blíð og góð og alveg til fyrirmyndar. En við lárus komumst fljótlega að því að við erum ekki hunafólk. Ég held meira að segja að við höfum fengið vott af taugaáfalli við komu hundsins. Við reyndum að peppa hvort annað upp og inná milli komu klukkutímar þar sem við vorum jákvæð gagnvart Stellu en á þriðja degi gat ég ekki meir. Hundurinn varð að fara. Þannig á mánudagsmorgun hringdum við í fyrri eiganda og hann kom og tók hundinn aftur. Og þar með lauk því ævintyri. Eðlilega var Laufey Kristín sár en þessi elska sýndi okkur foreldrunum ótrúlegan skilning og sætti sig við að Stella yrði að fara burt.

Núna eru tveir dagar síðan Stella fór og við hjónin erum smá saman að jafna okkur á áfallinu. Það sem ég lærði af þessu er það að mér finnst ég lifa mjög innihaldsríku lífi og skemmtilegu lífi og þarf ALLS ekki hund til að fylla upp í eitthvað tómarúm, eða hvað sem það er sem fær fólk til þess að vilja hund inn á sitt heimili!! Þar að auki á ég fullt í fangi með að gefa af mér ást og umhyggju til stelpnanna og Lárusar þó svo að hundur bætist ekki líka við. Eitt stk kanína er nóg fyrir mig og málin er dautt!!

Það gengur vel hjá Laufey í skólanum, kennararnir eru mjög ánægðir með hana og hún stendur sig eins og hetja. Hún er að fá 9-10 í stærðfræði og 7-8 í ítölsku í þeim könnunum sem gerðar hafa verið. Ég talaði við Ítölskukennarann hennar og spurði hvort hún teldið að laufey þyrfi á aukakennslu að halda í ítölskunni og hún brosti bara til mín og sagði að það væri alls ekki þörf á þvi. Hún stæði sig alveg frábærlega vel, milgliore. Þannig að það var nú aldeilis léttir fyrir áhyggjugúrúinn mig Smile. Hitt er annað mál að það er komin þreyta í þessa elsku og þessa dagana er hún ekkert of viljug til þess að fara í skólann. En það er nú bara eins og það er, alveg eðlilegt.

Gerður Katrín heldur áfram að skokka létt í gegnum lífið. Við sjáum að vísu lítið af henni þess dagana vegna þess að hún hefur verið að fara heim til vina eftir skóla. Í síðustu viku til Elenu (dóttir foringjans) og Emmu. Í gær fór hún heim til Auria (Emma var þar líka) og í dag ætlar mamma hans Alexandro að taka hana með heim. Alexander er annar af krullhausunum sem eru svo skotnir í henni. Gerður virðist taka þessu öllu með ró, hún kann að spila leikinn. Mömmurnar eiga ekki orð yfir það hvað hún er stillt og góð og svo borðar hún auðvitað vel.... það þykir þeim nú ekki leiðinlegt Smile

Að vísu finnst Laufey Kristínu ósanngjarnt að Gerður skuli fá að fara oftar heim til vina en hún. En það verður nú bara að segjast að málið er ögn flóknara þegar komið er upp í grunnskóla. Þá þurfa krakkarnir að gera heimavinnu, fara í sport og fleira í þeim dúr. Sem sagt fleiri skyldur og minni frítími. Ég stefni nú samt á að bjóða Önnu Giuliu og Valerio heim í næstu viku. Svo förum við í ferðalag með foreldrum Önnu Giuliu um helgina þannig að þetta er nú ekki alslæmt.

Læt þetta gott heita í bili.

Saknaðarkveðjur ( ég er farin að sakna ykkar mikið). Farið vel með ykkur og hafið það sem allra best, kv, Halldora

 


Daglegt líf

Það er nú orðið ansi langt síðan ég skrifaði síðast færslu. Það er einhvern vegin þannig að eftir því sem lengri tími líður á milli skrifa, þá finnst mér ég þurfa að skrifa meira og sem veldur svo aftur því að ég fjarlægist tölvuna..... Blush

Nú erum við aftur orðin fjögur í koti. Amma var hjá okkur í tvær yndislegar vikur og við skemmtum okkur öll vel. Eðlilega þótti stelpunum sérstaklega gaman að hafa ömmu sína hjá sér. Kristín fékk að sofa uppí efrikoju hjá nöfnu sinni og oftar en ekki skreið Gerður Katrín uppí til þeirra þegar leið á nóttina. Amman tók þátt í okkar daglega lífi og ég held að hún hafi gaman af. Hún fór með okkur í matarboð til Sergio og Juliu, það hefur örugglega verið heilmikil lífsreynsla fyrir hana að fara í ítalskt matarboð. Ég veit allavega að hún var pakksödd það kvöldið, það er passað uppá að maður  borði vel Cool

Þær stöllur fengu dvo að fara með Lalla og ömmu upp á flugvöll og höfðu gaman af. Þó fannst þeim sárt að kveðja ömmu sína sem eðlilegt er. Það er alltaf tómlegt þegar góðir gestir hverfa til síns heima.

 Lífið er nú aftur komið í rútínu, við foreldrarnir að skipuleggja "matarklúbbinn" auk þess að reyna við ítölskuna og stelpurnar á fullu í skólanum. Við vorum svo heppin að það er boðið upp á danskennslu í skóla stelpnananna sem er vel niðurgreidd þannig að loksins fær Gerður Katrín að fara í dans, en henni hefur lengi dreymt um að vera ballerína Kissing Dansinn er tvisvar í viku og þar sem heppnin eltir okkur endalaust þá er akkúrat  ókeypis skáktímar 1xviku í skólanum fyrir eldri krakkana, á sama tíma og Gerður er í dansinum. Að sjálfsögðu vildi Laufey stærðfræðisnilli (eins og reyndar fleiri í fjölskyldunni) taka þátt í skákinni auk þess að fara 3x í viku í karate. Nú svo má ekki gleyma okkar kæru vinum Sergio og Juliu. Sergio ( sem er ofvirkur!) fer með son sinn, litlu frændur sína og nú stelpurnar okkar, einu sinni í viku í stóran garð hér rétt hjá til að leika. Oftar en ekki þá er okkur svo boðið í mat til þeirra á miðvikudagskvöldum. Þannig að þið sjáið það að það er nóg um að vera hjá okkurW00t.

 Jæja, ég læta þetta gott heita í bili. Ætla að reyna að setja inn myndir ykkur til skemmtunar. Sjáum til hvernig það gengur.

Bless í bili, ástarkveðjur til ykkar allra

Halldora og co

 

 


Bömmer yfir skókaupum

Nú eru bara tveir dagar þar til við fáum Lalla og tengamömmu til okkarGrin Við erum allar þrjár orðnar mjög spenntar og teljum niður dagana. Vikan hefur gengið mjög vel, enda hver dagur búin að vera hlaðinn verkefnum, sem er gott mál.

Ég eyddi gærmorgninum í það að versla föt á stelpurnar, Laufey var farin að biðja um ný föt og þar sem það gerist ekki á hverjum degi ákvað ég að fara og versla aðeins á hana. Hlaupaskórnir hennar Gerðar voru líkar orðnir alltof litlir þannig að það var komin tími á að þær fengu nýja skó og föt. Þennan morgunin fann ég bara skó á Gerði en ekki á laufey.... vissi svo sem að sú eldri yrði ekki ánægð með það þannig að ég skipulagði annan verslunarleiðangur seinnipart dags. Náði nú samt að kaupa buxur og boli á þá eldri sem hún var sátt við.

Jæja komum nú að seinnipartsleiðangrinum. Þeir vita það sem einhvern tímann hafa reynt það, að eftir sex daga skólaviku þá eru börnin orðin ansi þreytt!! En þegar stelpurnar eru orðnar þreyttar þá er í raun bara um tvö jafn,,slæma" kosti að ræða fyrir einstæða mömmu í útlöndum. Að vera inn eða fara út. Líkt og í Icesave málinu er engin ,,besti"kostur til þannig að eftir nammistund og video ákvað ég að fara með skvísurnar út!! Var líka búin að lofa Laufey skóm þannig að það var eins gott að standa við það.

OK....við höldum af stað... yngri skvísurnar salirólegar enda vitandi það að við erum að fara í skóbúð og máta skó á LAUFEY. Þegar við komum í bæinn sé ég að það er auglýst 50% afsláttur í rosalega flottri barnaskóbúð þannig að ég fer þangað inn. Og þá byrjar ballið...þrjár afgreiðslustúlkur, tvær crazy stelpur (þær voru ekki rólegar lengur) og ein mamma........ í ljós kom að aðeins fáein pör voru á útsölu....og ég endaði með því að kaupa of mikiðFrown eiginlega alltof mikið. Misskildi eitthvað afgreiðslustúlkurnar. Ég skildi þær þannig að þau pör sem stelpurnar voru dáleiddar af (þær vissu strax hvað þær vildu) væru á 50% (fyrir utan eitt par!) en það var víst misskilningurBlush Og ég svona nokkurnvegin búin að segja já við skvísurnar, með þrjár afgreiðlustúlkur yfir mér....Gerður byrjuð að orga og Laufey svakalega fíld....og ég einfaldega vissi ekki mitt rjúkandi ráð. Þið sem ekki hafið hitt ítali, þá myndast stundum einhverskonar mugæsingur..... og mitt viðnám eftir vikustund ein með tveimur orkumiklum stelpum var ekki meira en það að ég sagði bara si, si og keypti skóna (í fleirtölu).

Mér til málsbóta get ég staðfest að skópörin sem ég keypti ,,óvart" eru rosalega flott.

Jæja, höldum þá áfram. Hressandi að fá bömmer yfir skókaupum annarslagið. Þess ber að nefna að skvísurnar eru himinlifandi yfir skónum sem þær fengu og líka fötunum sem ég keypti í gærmorgun. Það er smá huggun þar sem þær fá nú ekki alltaf að velja sér skó sjálfar.

Jæja, vissi fyrir að sunnudagurinn gæti orðið erfiður þar sem þær eru í fríi í skólanum og ekkert sérstakt á dagskrá. Við vorum allar vaknaðar kl 0700 þennan morgunin og um kl 0900 fórum við útí göngutúr (þær í nýju skónum, að sjálfsögðu). Við fórum í góðan göngutúr og á leiðinni heim um kl 1200 hrindi Sergio og Julia og spurðu hvort við vildum fá okkur kaffi í miðbænum´, sem við að sjálfsögðu þáðum. Þannig að við vorum ekki komin heim fyrr en um 14 a casa.  Og svo er stefnan tekin á að fara í bíó kl 17 á ísöld 3, bíóið hérna rétt hjá okkur. Og þar með er búið að græja sunndudaginn og allir sáttir Smile

Ciao að tutti. dora

 


Frábær dagur

Búin að eiga frábæran dagCool

Vaknaði kl 06:30 og gerði æfingar með nýja boltann minn í 30 mín, vakti svo stelpurnar og saman græjuðum við okkur fyrir daginn. Eftir að hafa skilað þeim af mér í skólann fór í út að skokka með nýja I-podinn. Hann er fínn, sakna samt gamla, er frekar íhaldsöm gagnvart tæknidóti. Verð samt að segja að þegar ég var að hlaða i-podinn í gær kom upp skilaboð á skjánum þess efnis að það væri einhver villa í gangi....Wounderingætlaði að prenta skilaboðin en þar sem prentarinn virkaði ekki þá tók ég bara mynd. Set hana hér inn á bloggið á morgun eða hinn sem sönnungargagn A: það er draugur að stríða mér þessa dagana.

Jæja hvað með það, I-podinn virkar nú samt príðilega og ég er að vinna í því að setja lög inn á hann. Eftir skokkið í morgun hringdi ég í Mourizio karete kennara til að spyrja hvar karate yrði í kvöld. Var ekki alveg að fatta hvar það er þannig að ég skipulagði leit. Settist á bláa drekann (nýja hjólið) og hélt af stað. Fann reyndar ekki staðinn og eftir 1,5 klst leyt snéri ég heim aftur. Fór aftur yfir leiðbeiningarnar frá kauða og ég held ég sé búin að fatta staðsetninguna. Við hjónin vorum eitthvað að ruglast á madrestrale og magistralePolice

Þegar ég var á leiðinni að sækja stelpur þá hrindi Julia og spurði hvort við vildum fara með Sergio í parkinn seinnipartdags. Hún nefndi að ég gæti farið að hlaupa á meðan Sergio léki sér við krakkana. Þar sem ekkert var á dagskrá hjá mér nema kaffiboð  hjá nágranna okkar (sem ég nennti ekki í)  þáði ég boðið með  þökkum Wink Ákvað bara að sleppa karate í þetta sinn þar sem ég er ein með skvísurnarBlush

Stelpurnar voru kátar eftir skóla, reyndar var Laufey Kristín mjög kát þannig að það eitt gerði daginn ennþá betri. Við fórum aðeins í garðinn eftir skóla og svo heim.

Sergio kom svo að sækja okkur um kl 16:00, var með tvo frændur sína með sér auk Andrea, og svo keyrðum við í parkinn. Sem er reyndar ´stór og flottur garður hérna rétt hjá okkur, við lalli héldum bara að hann væri ekki fyrir almenning!! Alltaf er maður að læra eitthvað nýtt Smile

Þannig að ég fór bara og hljóp í annað skiptið í dag á meðan Sergio lék við krakkanaTounge Hann er náttúrulega vel virkur eins og ég hef nefnt þannig að það er ágætt að hann hafi eitthvað fyrir stafni.

Við vorum bara að koma heim fyrir stuttu, allar þreyttar en sælar eftir góðan dag. Held við förum snemma í háttinn til þess að safna orku fyrir morgundaginn.

Ciao a tutti, a presto

Halldora

 

 


I-podinn enn dauður

I-podinn enn dauður...ætli ég verði ekki að fara út í búð og kaupa nýjan. Helv blóðugt, var farin að gæla við það að fara í búðir á morgun og versla mér stutterma boli. En það verður víst bara að bíðaCrying Kýs I-podinn frammyfir ný föt, hann er algjört möst hjá mérWhistling

ciao....


Komin heim, heil á húfi

Ég átti góðar stundir með Sergio og Juliu, við söknuðum samt öll Lalla. Það hefði verið gaman að hafa elskuna mína með... hann kemur bara með næst. Eins og alltaf þá kemur maður pakkaður heim eftir að hafa borðað með ítalanum.

Þetta eru engar smá máltíðir, skil ekki hvernig þeir halda sér svona grönnum.... og hraðinn!! Eigum við að ræða það eitthvaðW00t.... Þeir bæði borða hratt og drekka hratt (ekki þó mikið). Það er ekki hægt að segja að þeir sötri veigarnar, glasið er tekið í einum sopa og svo basta!! Líkt og þeir séu í keppni hver klári fyrst.

Ég sagði Sergio frá hamförum mínum í tæknimálunum og hann vildi endilega fá að líta á tölvuna. Vildi nú fyrst taka hana í kvöld, en ég kunni nú ekki alveg við það. Tek hana kannski með mér næst. Sergio er mikið í mun að fylla nitendo tölvuna hennar Laufeyjar af leikjum og eyddi hann örugglega um klst í að græja þaðSmile Það vottar smá fyrir ofvirkni hjá kauða, en það er bara eins og það er.

Ég held líka að stelpurnar hafi skemmt sér vel, allavega eru þær steinsofnaðar núna. Gæti trúað að það verði ástand á þeim í fyrramálið... allavega mun ég stilla klukkuna hálftíma fyrr til að vera við öllu búinCool

Buona notte......Sleeping

 


tæknivandamál

Jæja, nú er ég alveg búin að missa alla þolinmæði gagnvart tæknidrasli.....og þó fyrr hefði verið. Ekki nóg með það að tölvan mín hafi hrunið í morgun heldur fór I-pidinn með Devil. Ég er vægast sagt brjáluð....arg. Ég læt það nú vera með tölvuna, hún var á síðasta snúning, en að I-pod skyldi fara líka - það fyllti mælinn. Ég skil heldur ekki hvers vegna einfaldar tækni-aðgerðir virka ekki hjá mér. Í gær fór ég loksins með myndir sem ég hafði áður skrifað á disk  í framköllun. En nei, þá gat ljósmyndagæinn ekki lesið diskinn!! hvurslags vitleysa er þetta...

Annars er búið að vera brjálað að gera hjá mér í félagslífinu, kaffi á morgnana með hinum og þessum mömmum, búin að skipuleggja eitt kaffiboð með nágranna okkar n.k föstudag  alle 16 og er núna á leið í matarboð til Sergio og Juliu Wink

ciao, a presto

Dora


Heimsókn til doksa og fleira skemmtilegt

Laufey Kristín var heima á mánudaginn, hún harðneitaði að fara í skólann og eftir nokkurt þras og fjas þá ákvaðum við að leyfa henni að vera heima. Svo sem ekki gott uppeldi en ég get ekki séð að það sé betra að senda krakkann í skólann þreytta og illa fyrirkomna. Þá hefði næsti dagur orðið erfiður o.s.frv.  Þannig að Laufey var heima og uni sér ágætlega, ekkert TV, en þess í stað lærðum við saman fyrripart dags. Svo sofnaði hún aðeins, þannig að í gærmorgun var hún aftur orðin lík sjálfri sér og fór ánægð í skólann.  Hún er með  nýjan stærðfræðikennara sem henni líkar ekki vel við og það er að hafa áhrif á hana. Ég held að þær þurfi bara að  kynnast betur, það hlýtur að koma síðar.

Gerður er ánægð og sátt. Litla nautið okkar tekur lífinu ekki alveg jafn alvarlega og hrúturinn, en hann þarf alltaf að vera fyrstur og bestur í því sem hann tekur sér fyrir hendur annars fer allt í kleinu!

Ég dreif mig loksins til doksa í gærmorgun.  Fór reyndar mannavillt, átti að fara til dottore Bosca S en fór til dottore Bosca T! Þeir eruvíst  bræður Boscarnir. Dottore Bosca S var ekki við en dottore Bosca T miskunaði sig við mig og sjúkdómsgreindi mig. Er víst með Bronkítis og fékk lyf við því. Rakinn hérna er rosalegur og kannski verða lungun eitthvað viðkvæmari þegar maður er að hlaupa mikið úti – veit það ekki. Ég ætla að spyrja Bosco úti það í næstu heimsókn.

Nú fer að styttast í að Lalli fari til Íslands, tengdamamma ætlar að koma með honum hingað út svo það verður aldeilis fjör á bæ. Við erum öll mjög spennt yfir að fá ömmu í heimsókn. Það verður gaman að sýna henni nýja heiminn okkar og eiga góðar stundir með henni.  

annars er alltaf nóg að gera hjá okkur, núna erum við að vinna í matseðlum og skipuleggja litla fyrirtækið okkar. Svo þarf maður auðvitað alltaf að kíkja reglulega á ítölskuna.....

Bless í bili og kærar kveðjur til allra

HBS

 

Næsta síða »

Höfundur

Halldóra Björk Smáradóttir
Halldóra Björk Smáradóttir
Er búsett í litlum smábæ syðst á Ítalíu ásamt fjölskyldu sem samanstendur af  eiginmanni og tveimur dætrum. Lárus eiginmaður minn, og besti vinur, er matreiðslumaður og saman stefnum við á að opna litla veisluþjónustu hérna í Lecce. Eldri dóttir okkar, Laufey Kristín, er að hefja sinn annan vetur í ítölskum grunnskóla og stendur sig ótrúlega vel, er strax búin að vinna fá viðurkenningu fyrir frammúrskarandi i stærðfræði :-) Yngri prinsessan, Gerður Katrín, er í leikskóla og unir sér vel þar með Maestru sinni og bekkjarfélögum.

Mars 2024

S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband